Hayat bazen bir kuşun özgürlüğe kanat çırpması gibidir, bu yolculukta yeri gelir yükselir, yeri gelir vurulur ve düşer.

Kaçımız gerçek dost olabildik bugüne kadar? Bugünkü yazıma bir soru ile başlamayı uygun gördüm. Her insan yakın bir dost arayışı içerisindedir. Mutluluklarını paylaşacak,zor anlarında kendisine destek olacak,çözümsüz kaldığı yerlerde çözüm yollarını gösterebilecek,kendisini kayıtsız şartsız sevecek sadakat gösterecek, koruyup kollayacak, sağlığında olduğu kadar hastalığında da,yaşlılığında da kendisini yalnız bırakmayacak insanları arar.Gerçek bir dost,iyi gününde de kötü gününde de yanında olan,kendisi için ne istiyorsa arkadaşları içinde hiç tereddütsüz aynısını isteyen insandır diye düşünüyorum.

Dostluk, sadakat ister, vefa ister, sabır ister, fedakârlık ister ve her şeyiyle gönülden kabullenmek ister. Beraber ağlayıp beraber gülmek ister. Dostluk barışın ve kardeşliğin temelidir.

Dostluk o kadar hassas bir konudur ki, kişisel meseleler olduğu gibi, yasal, ticari, siyasi ya da çevresel konularda çıkacak anlaşmazlıklar ve rekabet ve menfaatler uğruna bazen de para hırsından, mevkii, şan, şöhret mücadelesi yüzünden acımasızca değerini kaybeder hale geldi günümüzde. Her şeye rağmen dostluk anlayabilenler için yaşamın anlamıdır ta kendisidir.

İnsanlar bir şeyi çok dile getiriyorlarsa, bu o şeylerin yokluğu ya da azlığının bir sonucudur. Bu yüzdendir ki birçok özdeyişlerde, öykülerde ve türkülerde dostluğa duyulan özlem konu olmuştur. Günümüzün siyaset adamlarına bakıyoruz da, siyaset yaparken sosyal ve ekonomik güce sahip olanların etrafındaki dost görünen kişiler, güçleri ve yetkileri kaybolunca,yitirilince nasıl da birden gözden kayboluyorlar.Geçmişte olduğu gibi,böyle karaktere sahip olan kişileri etrafımızda sıkça görüyoruz ve yaşıyoruz.Herşeyin sahtesinin olduğu şu günlerde beklide sahtesi en çok olan ilişkilerden biriside dostluk oluyor o zaman. Çıkarlarına göre yaşayan insanlar, kendileriyle ilgili iniş ve çıkışlar yaşarlarken güzelliklerini, gençliklerini, sağlıklarını, sahip oldukları mallarını ve zenginliklerini yitirebilirler. Gün olur işiniz düşer dostum dersiniz koşarsınız zor durumda kalınca ağlaşırsınız, onun da sizi anladığını düşünürsünüz hatta.

Birde bakarsınız ki siz anlattıkça sizden uzaklaşır, konuyu değiştirir, hatta sizi tanımayacak kadar size karşı bir tavır takınır. İşte o anda dersiniz içinizden en yakınım dediğim, kendim gibi bildiğim dost sandığınız insanlar menfaatlerini her şeyin üstünde tutarak gerçek bir sadakatsizlik yaparlar. Dostluk yürektir bazen yürekler uğruna ölmektir. İnsan yol aldıkça kimler gelir, kimler geçer bu hayat tan, geçmişten bugüne hala yanınızda kırk yıllık dostunuz varsa kaybetmemeniz ne güzel ve ne güzel bir dostluk ki, hala aynı dostuna dostça bakabiliyorsan eğer. Dostluk ortak düşüncelerin birleştiği gönül meclisidir. Sadakat ve dostluk vefadır. Dostluk karanlık geceye aydınlık, yıldızsız gökyüzüne yön veren pusuladır. Ne bir dost kalır, ne de bir yaren. İnsan yolunu şaşırmaya görsün. Menfaat uğruna kurulmuş dünya, İnsan şaşırıp ta düşmeye görsün... Her şey gibi eskisi arandı dostlukların, Zaman doğrunun değil, eğri ve yamukların. Çakma dostluğa yazık ki yarınların,

 Ey dost; Gerçek manada, dostun kara topraktır.

Yazar : Bayram KARACA / www.goreleesenlikoyu.com