Özür sözcüğü daha çok kabahatli olmayı çağrıştırdığı için engel sözcüğünü

kullanmayı daha doğru buluyorum. Engelli olmak deyince ilk akla gelen işitme,

konuşma, görme, yürüme engelli olmak. Benim aklıma bununla birlikte engelli

olanların toplumsal yaşam içerisindeki sorunları geliyor. Hem engelli olmaktan

kaynaklanan içsel sorunlar, hem de engelsizlerin neden olduğu dışsal sorunlar ve

yeni engeller. Görünürde engelli olmayanların, engellileri göz ardı etmesi

yüzünden etraflarına örülen ama görünmeyen duvarlar asıl engeli oluşturuyor.

Toplumsal yaşam içerisinde, kamusal alanların herkesin eşit ölçüde kullanım

hakkı vardır. Bu hak engelli olanlar için de geçerlidir. Engelliler grubunda

davranışsal aktivitesi en fazla engellenenler yürüme engelli olanlar. Ancak, bizler,

bugün için engelsiz görünenler, engellilerin kamusal alanları kullanma haklarına

ne ölçüde katkıda bulunuyoruz? Bunu sağlıyor muyuz, yoksa onlar için yeni

engeller mi koyuyoruz. Merdiven koyduğumuz yerlerin yanına kullanılabilen

rampalar da yapıyor muyuz? Tekerlekli sandalyeli engellilerin kullanımına telefon

kabinleri, WC'ler sunabiliyor muyuz? Kamu binalarında ve toplu ulaşım

istasyonlarında asansör bulundurabiliyor muyuz? Asansör olmadığında kamusal

hizmeti engellilerin ulaşabileceği zemin kata indirebiliyor muyuz? Zemin kata

engelliler ulaşabiliyor mu, yoksa binaya uzaktan bakmak zorunda mı kalıyor?

Engellileri gerçekten düşünüyor muyuz? Arazilerimizi toplumun refahı ve yaşam

kalitesinin iyileşmesi adına yeniden biçimlendirirken engellileri hep göz ardına mı

koyuyoruz. Bir gün (her an) bizim de engelli olabileceğimizi unutuyor muyuz?

Engellilere yol açalım, önlerine yeni engeller koymayalım ki, zaten varolan engelli

halleriyle baş edebilsinler, toplumsal yaşam içerisinde yer alacak özgüvenlerini

yitirmesinler. Onlara da yol açalım ki, yeteneklerinden, bilgi birikimlerinden,

yaşam deneyimlerinden ve potansiyellerinden yararlanabilelim. İnsan vücudunun

kan damarlarından birini nasıl yok sayamazsak, engelsizler ve engelliler olarak

değil de, tüm toplum olarak hep birlikte var olalım ve zenginleşelim.

Evet yukarda saydıklarımın hangisi var ilçemizde soruyorum?

Yanıt Kocaman bir HAYIR sanırım… Sadece 3 Aralık Dünya Engelliler Günü’nde hatırladığımız engelli vatandaşlarımızın rahatça gezebilecekleri, oturabilecekleri, sohbet edebilecekleri bir yer var mı? Aslında düşünüyorum da Görele’de engelli vatandaşlarımızın rahatça gezebilecekleri bir yeri geçtik, sağlam insanlarımızında yok. Arabalardan sıra gelirse olacak inşallah.Ben 3 Aralık Dünya Engelliler Gününü kutlar, sağlık dolu,sorumsuz, rahatça gezebilecek bir ilçe temenni ediyorum.

NOT: Sitemizde yayınlanan köşe yazılarından yazarların kendileri ve yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşleridir. Yorumu ekleyen kişi kimliğini gizlemesi durumunda yapılan yorumlar onaylanmamaktadır. Köşe yazılarından ve yazılan yorumlardan www.cavuslu.org  Çavuşlu  Haber hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz