İnsan, beşeri hayatın başladığından beri hep bir mücadeleiçersinde olmuştur. Bu mücadelenin temelinde doğanın değişmezyasalarına boyun eğmemek, aksine hükmetme anlayışı vardır. İnsanoğlu tarih çağlarını açıp kapatan, asırları deviren mücadelesiyle bugünlere gelirken, o ilk günkü azminden veihtirasından da hiçbir şey kaybetmemiştir. Zira ilgileri, giyim – kuşamı, kullandığı teknoloji değişse de, İnsanaynı insan.

Dokunduğu her şeyi, bulunduğu her çevreyi değiştireninsanoğlunu farklı ve üstün kılan özelliği, sahip olduğu akıl melekesindendir. İnsanı yaratılanların en şereflisi kılanakıl melekesi her geçen gün daha da büyüyerek, inşa ettiği medeniyetlerle bugünlere tezahür etmiştir.

Kazmayı vurduğunuz her yerden tarihi bir eserin çıktığı Anadolu çokbüyük medeniyetlere ev sahipliği yapmıştır. Bugün tarihimizleövünüyor, kültürümüzle biliniyorsak üzerinde oturduğumuzAnadolu topraklarında var olmuş büyük medeniyetlerdendir. Evet,Medeniyetler ülkesi Anadolu. Bazen dünya ticaretinin ana arteriolarak, bazen Ön Asya adıyla tarihin her döneminde farklı stratejik anlamlar yüklenen bu topraklar, bağrında büyüttüğüihtişamlı medeniyetler kadar acı ve dramı da yaşamıştır. Öyle değil mi halk müziğimize ilham kaynağı olmuş ağızlarımız,söyleyeni bilinmese de söyleteni dert olan ağıtlarımız.

Öncekiyıl Haymana’da kurtuluş savaşı’ nın kırılma noktası olanGönüllü Giresun Alayı’ nın çarpıştığı cepheye gittim.Yaşlı bir amcayla konuştuk. O günleri hatırlıyordu. “ TopalOsman ve Binbaşı Hüseyin Avni Alpaslan’ ın askerleri AliRıza’nın şuradaki bahçesinde talim yaptılar. Gencecikçocuklardı, savaşa girmeyin dedikse de dinletemedik. Bu cepheyion beş defa kaybettik ama on altıncısında daha vermedik ”dedi. Yaşlı amca anlatmaya devam ediyordu. Özellikle Topal Osmankomutasındaki askerlerimizin yunanlılara ait yüz yirmi kamyonmühimmatı ele geçirmesine rağmen, aracı kullanabilecek asker olmadığı için içersindeki mühimmatı eşeklerle taşıyıp kamyonları ateşe vermesi, bizleri çok duygulandırdı.

Geçen ayUmre Ziyareti İçin kutsal topraklardaydım. Türküm dediğimdediğer milletlerin yaklaşımı çok anlamlıydı. Onlar içinbizleri farklı kılan bu toprakların yani Anadolu’nun çocuğuolmamızdı. Yani medeniyetler ülkesi ama hakir görülmüş,horlanmış Anadolu, hala bir ümit ve timsal.

Nedenolmasın ki, Mevlana, Yunus Emre, Hacı Bektaşi Veli gibiyüzlerce, binlerce adsız kahraman ilhamını bu topraklardanalmadı mı. Anadolu, belki yoruldun ama tükenmedin. ORHANSEYFİ’ nin de ifade ettiği gibi “ Burası Anadolu dağlaromuz omuza, gidenler toprak oldu sağlar omuz omuza.” Akıllarınanlayış gönüllerin sevdi ürettiği muhabbet sofraları yinekurulacaktır. Zira varlığını hala koruyor, bir yanda Mevlana’nın bütün alemi sığdırdığı gönül, diğer yanda toprağı gibi tükenmeyen ve eskimeyen, gönül dostu Anadoluİnsanı.

Saygılarımla.

ALİ ZaferTOPŞİR