Son yılların en soğuk kışını geçiren Ankara’da  gündemin sıcaklığı kadar,  hızına da yetişmekte  zorlanıyoruz. 14 Şubat sevgililer gününde Sayın Aziz YILDIRIM’ ın yapacağı savunmayı bekleyen  Ankara gündemi,  farklı yıldırımlarla dolu dizgin ilerliyor.   31.12.2011 Tarihli yazımda :  “ Türkiye’de yönetimde ki ana gövde, açılımcılar ve  KCK yapılanmasının üzerine gidenler olarak iki gruba ayrılmış durumda. Açılım politikasının Habur ayağı başarısız olmasına rağmen, şimdi de öbür ayağı  vizyona hazırlanıyor ” demiştim.  Ülkemizin güvenlik sisteminin ana unsurları merkezli yürütülen operasyonlar,   siyasi olduğu kadar bölgenin güvenliği ve yeniden şekillendirilmesi açısından da bizleri   önemli bir sürece sokmuştur.

                 Gündem sıcak olsa da  Ankara soğuk, haliyle günün büyük kısmı da kapalı mekanlar da geçiyor. Geçenlerde AKPARTİ eski üst yöneticilerinden arkadaşlarla  biraz kaynatalım dedik. Görüşmeyeli uzun zaman olmuştu, haliyle muhabbet tatlı, konuşacak da çok şey vardı. Konuşulanları hayretle dinliyordum: “ Çok kısa bir zaman  öncesine kadar AKPARTİ üst yönetimi karar mekanizmasında yetki sahibiydik, fakat şimdi roller değişti. Bu rolleri değiştiren   faktör, sorusunun cevabı ise çok ilginçti.   “ 1 Mart 2003 Tezkeresine hayır diyen milletvekillerinin tamamı, ABD’nin isteğiyle Sayın Başbakanımız tarafından tekrar milletvekili adayı olarak gösterilmemiştir. Hatta bu operasyon CHP’de de gerçekleştirilmiştir. Sayın BAYKAL genel başkanlıktan indirildiği gibi, ret oyu veren   beraberindeki çalışma arkadaşları da,  yeniden milletvekili adayı gösterilmemiştir.  Bakanlıklarda kanun hükmünde kararnamelerle yapılan değişiklikler de,  bu operasyonun bürokrasi ayağıdır. Zira bu değişikliklerle özellikle irade ortaya koyabilen refah kökenli bürokratlar sistemin dışına itilmiştir. Bürokrat tercihindeki yeni yaklaşım ise, liyakat sahibi değil sadakat gösterenler ve  özel sektör temsilcilerinden yana   olmuştur ”.  Mekandan ayrılmıştım ama   şaşkınlığımı hala üzerimden atamamıştım, adeta muhalefet kulisinden çıkmıştım.

                   İslamiGündem’ in, İslamcı yazar Kenan ÇAMURCU’ yla  28.06.2011 tarihinde yapmış olduğu röportajda :

                   “ Suriye için sokağa dökülen kalabalıklar, baasın katliamı için mi, batı sömürgeciliğinin bölgesel hesabı için mi seferber olduğunu bilmiyor. Bu yüzden NATO'nun laik Ergenekon'unun yerini şimdilerde “İslami” Ergenekon'un aldığını açıkça söylüyorum. 1998'te laik Ergenekon'un PKK'yı bahane ederek ama aslında İsrail'i korumak için çıkartmaya çalıştığı Türkiye-Suriye savaşı, 2011'de bu kez “İslami” Ergenekon'la baasın katliamı bahane edilerek başarılmak üzeredir. Eğer Başbakan Erdoğan basiretli davranmaz ve aslında kendisini ve iktidarını da hedef alan bu karanlık plana karşı koymazsa bütün bölgeyi cehenneme çevirecek savaş patlak verebilir ”.  İfadeleri beni Fazilet Partisi’nin kapandığı, AKPARTİ’ nin de kurulduğu günlere götürdü. Zira ö günlerde de 28 Şubat’ı yaşamış, görevden alın bürokratlar Hamidiye çevresinde bir araya gelerek,  bu çıkmazdan kurtulmanın yolları konuşur, politikalar üretilirdi. Yeni parti çalışmalarına katkı vermek isteyenler de Fazilet Partisi’ nin bir birimi olan, aynı zamanda AKPARTİ’ nin kuruluş merkezi  PAM’ a giderlerdi.

                   Geriye dönüp baktığımızda sağlık ve ulaşım gibi sektörlerde güzel hizmetler yapılmış olsa da,  AKPARTİ’ ye oy veren  asıl tabanın  beklentisi özgürlük ve hassasiyetler   hususunda hala  bir çözüm   üretilememiştir. Ancak şu realite de unutulmamalıdır ki,   iktidarın alternatifi olabilecek yeni oluşum, yine iktidarın yani AKPARTİ ‘nin içersinden çıkacaktır.     AKPARTİ ‘nin kuruluşundan bugüne kadar geçen sürecin içersinde olanlar bilir ki,  bugün yaşananlar bu alternatif oluşumun habercisidir.                                                                                                         

   Ali Zafer TOPŞİR