Biz, genelde aşk ve vefa olaylarını hikaye, roman ve şiirlerde okurduk. Ancak aşağıda anlatacağım olay yaşanmış, gerçek ve örneği kolay kolay bulunmayan aşk ve vefa destanıdır.

1940’ lı yıllar, sahildeki bir şehrimizden Tıp eğitimi için Amerika’ ya gitmiş zeki, akıllı ve bir o kadarda duygulu bir genç, Hasan Cem. Vuruluyor baba Bosch’ un torunu Rosa’ ya. İlk aşk, ilk sevda. Onun bakışından, gülüşünden ve güzelliğinden kendini geri alamıyor Hasan Cem. Gönlü ebedi onunla olmak istiyor.

O güzel ve alımlı Rosa’ da, bizim temiz kalpli, duru ve duygu yüklü gencimize vurgun. Büyük bir heyecanla her ikisi de konuyu babalarına açıyorlar. İkisinin babası da deliye dönüyor. İkisi de sizleri evlatlıktan ve mirastan reddederiz diyorlar ve reddediyorlar.

İki aşık kararlı mı kararlı. Delikanlı Tıp Fakültesi son sınıfta okulu bırakıyor ve çalışmaya başlıyor. Bu arada ikisi de gönüllerini ve evlerini birleştiriyorlar.

Yıllar yılları kovalıyor… Tam 15 sene ülkesine dönmüyor Hasan Cem. Vatan hasretiyle yürek yangısına dayanamayarak dikiliyor babasının karşısına… işte eşim Rosa diye. Araya girenler vasıtası ile olay biraz yatıştırılıyor.

Rosa ile Hasan Cem mutlu mu mutlu bir hayat yaşarlar Amerika’ da. Fakat yaşı 80’ lere gelen Hasan Cem amca vatan hasretiyle yanıp kavrulmaktadır. İçerisindeki vefa duygusu terk ettiremez ona Rosa’ yı. Bu arada Rosa’ da hasta olmuştur.

Rosa’ dan önce öleceğini hisseden 89 yaşındaki Hasan Cem Amca Amerika’ daki malını mülkünü bir camiye bağışlar, cesedini yakılmasını vasiyet eder, küllerinin de bir şişeye koyularak doğduğu şehrin mezarlığına gömülmesini, serpilmesini ister. Hasan Cem Amca öldükten sonra vasiyeti yerine getirilir. Rosa’ da Hasan Cem amcanın yokluğuna dayanamayarak bir sene içerisinde vefat eder.

İşte onun anısına yazdığım şiir;

İbrahim’ im putlar yıktım, Başım duman duman yine,

İsyankarım yoldan çıktım, Beni yaktı kendisine,

Sevdalara kurşun sıktım, Sevdim onu ölümüne,

Yakın beni yakın beni, Yakın beni yakın beni,

Ateşlere atın beni. Ateşlere atın beni.

Aşk sedasını duyup geldim, Kavuşmamız son bahara,

Sılamı geri koyup geldim, Anar mısın ara ara,

Benlimi soyup geldim Ölürsem koyman mezara,

Yakın beni yakın beni, Yakın beni yakın beni,

Ateşlere atın beni. Ateşlere atın beni.

Ali Zafer TOPŞİR

NOT: Sitemizde yayınlanan köşe yazılarından yazarların kendileri ve yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşleridir. Yorumu ekleyen kişi kimliğini gizlemesi durumunda yapılan yorumlar onaylanmamaktadır. Köşe yazılarından ve yazılan yorumlardan www.cavuslu.org  Çavuşlu  Haber hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz