Neden sorusunu sorduğumuzda karşımıza çok uzun bir reçete çıkar.

      Konuyu enine boyuna çok çeşitli açılardan irdelemek gerekir.

      Her şey önce ailenin yetiştirme biçimiyle başlıyor.

      Şuan Türk toplumunda çocuğun üzerine titreme ve sürekli çocuğunu denetim altında tutma düşüncesi çok yaygın bir şekilde hakim. Birçok anne baba çocuğunun gideceği okulu, seçeceği mesleği kendi belirlemekte, çocuğa özgür iradesiyle seçim yapabilme olanağı tanımamaktadır. Bu durum toplumumuzda o kadar ileri gitmiş ki üniversiteye kayda gelen öğrencilerin birçoğu babası ya da annesiyle kayda gelmektedir. Hatta daha da garibi birçok genç işe girme öncesi yapılan ön görüşmelere yanında annesi ve babasıyla gelmektedir. Bu görüşmelerin birçoğunda da işe girecek gencin hiç konuşmadığı annesi ya da babasının konuştuğu görülür. Bu durumla birçok defa karşılaşmış elektrik, su tesisatçısı bir işveren olarak yazıyorum. Kendi işyerime gelen çırakları bırakın, ustaların bile benimle ilk görüşmelerinde babalarıyla geldiğine çok defa şahit oldum.

Hatta son zamanlarda yaşadığım bir olay, beni çokça düşündürdü, çokça üzdü.  Konuyu kısaca anlatıyorum:

     Geçenlerde bir delikanlının babası, oğlunun, ustamın yanımda çırak olması için benimle görüşmeye geldi. Ben de çocuk gelsin kendisiyle görüşelim dedim. Aradan birkaç gün geçince çalışmak isteyen genç yanıma geldi. Konuyu izah etti. Evet ne garip ki benim ilkokul mezunu ustamın yanında çalışmak isteyen delikanlı elektrik üzerine 2 yıllık yüksek okul okumuş askerliğini yapmış 23-24 yaşlarında bir kişi. O delikanlı yüksek okul bitirmişti, fakat mesleği öğrenmek için ilkokul mezunu ve kendisinden yaşça da küçük olan ustanın yanında çalışmak arzusunda… Evet, ne yazık ki yüksek okul mezunu askerliğini yapmış bir kişi mesleği öğrenmek için çırak olmak istiyordu. Fakat kendisinden yaşça küçük ve ilkokul mezunu ustası olayı çoktan aşmış hayatta kendine çoktan bir yer edinmiş, kariyer sahibi olmuştu.

     Herkesçe de malumdur ki bu tür durumlar doğal olarak psikolojik sorunları da beraberinde getirmektedir. Haliyle geç yaşta hayata adaptasyon süreci sıkıntılı olmaktadır.

     Şimdi başımızı iki elimizin arasına koyup derin, derin düşünelim.

     Hata nerede?

     Hata, bizlerin öz güvenini sağlamasını bilinçsizce engelleyen anne babalarda.

     Hata, bizlere kabiliyetimize uygun, özgürce meslek seçimi yaptırmayanlarda.

     Hata, bizlere pratiğini kavratmadan işin teoriği üzerinde boşa zaman harcatanlarda.

     Hata, ……..

     …….  

NOT: Sitemizde yayınlanan köşe yazılarından yazarların kendileri ve yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşleridir. Yorumu ekleyen kişi kimliğini gizlemesi durumunda yapılan yorumlar onaylanmamaktadır. Köşe yazılarından ve yazılan yorumlardan www.cavuslu.org  Çavuşlu  Haber hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz